Een tijdje geleden was ik in, een van de vele, Charity shops die hier in England te vinden zijn. Normaalgesproken zijn deze winkeltjes vooral fijn tijdverdrijf voor als ik moet wachten op mijn bus maar deze keer vond ik ook daadwerkelijk iets wat leuk genoeg was om te passen. Dus ik de paskamer in, leuk nieuw kort groen broekje voor maar 5 pound. Die is van mij! Ik loop naar de kassa, zeg de mevrouw vriendelijk gedag, helaas was zij iets te beroerd om er ook een ‘hello’ uit te krijgen richting mij. Maar ach, ik was blij met m’n koopje. ‘5 pound, please.’ Ik geef haar mijn 5 pound briefje wat ik een half uur geleden had teruggekregen bij het kopen van mijn buskaartje. Met een chagrijnig gezicht kijkt de vrouw naar het briefje van 5, dan naar mijn gezicht, en weer terug naar het briefje. ‘Ik denk niet dat dit echt geld is mevrouw.’ Om het te testen haalt ze haar ‘Europen’ (?!) tevoorschijn en gaat ze er op los alsof ze een 4 jarig kind is dat net gevraagd is zo snel mogelijk het hele briefje geel te kleuren. ‘Nee, dit is niet echt, kijk maar.’ Ik kijk. Ik zie niks, gewoon een normaal briefje van vijf en zeg ‘O. Ik kreeg dit net terug van de buschauffeur.’ Er wordt een collega bijgehaald en na wat overleg zijn ze het er toch echt over eens, ‘Dit is geen echt geld!’. En ze delen mede dat ze dit niet kunnen aannemen. Enigszins geïrriteerd, omdat er écht geen verschil was met een ‘echt’ briefje van 5, besloot ik verdere discussie maar te vermijden en betaalde uiteindelijk met m’n pinpas. Dat lukte gelukkig wel en niet veel later liep ik met mijn nieuwe aankoop de deur uit, naar de Costa Coffee waar ik mezelf trakteerde op een lekkere ‘Ice lemonade’ die ik vervolgens gewoon betaalde met mijn, inmiddels beruchte, échte briefje van vijf!

En dan nu over naar de afgelopen weken. Maandagochtend vertrok ik samen met de jongste weer vol goede moed naar de bushalte, dit keer wel een andere dan de afgelopen twee keren, want vandaag gingen we gezellig met zijn tweetjes op bezoek bij oma. En dat was een succes! Moeiteloos liep hij de hele weg door het veld, en tijdens het wachten op de bus hielden we ons druk bezig met het spotten van een roze auto, wat nog niet gelukt is en dat betekend hopelijk de volgende keer weer vermaak. Eenmaal bij oma hebben we wat gedronken, gekletst en gespeeld. Vervolgens zijn we met z’n drieën naar de speeltuin gegaan om ons daarna op te warmen in een cafétje met een koffie. Daarna nog wat rondgewandeld in het dorp en vervolgens de bus weer terug genomen, was echt super gezellig.

Dinsdag was het erg lekker weer en hebben we veel buiten gespeeld. Ook hebben we gepicknickt in de speeltuin, ik was zó blij dat het weer een beetje beter weer was! Helaas werd het op een gegeven moment wel erg donker en besloot ik dat het tijd was terug te gaan, net voordat we thuis waren begon het ineens te hagelen?! Rennen!!

Donderdagochtend even met Omi en Opi geskyped voor hen verjaardagen, wat heel erg leuk was! Verder weer een gewoon werkdagje en ’s avonds naar de musical van de oudste wezen kijken op school, was erg leuk om te zien.

Vrijdag vertrok ik met lood in mijn schoenen naar de laatste kunst les van dit blok. Ik had er echt geen zin in en wat mij betreft lag dat schilderij allang op de vuilnisbelt, maar goed, daar zetten we ons natuurlijk maar weer even overheen en dus gewoon gaan met die banaan! En de wonderen zijn de wereld nog niet uit, ineens zag ik het licht. Ik snapte het ineens meer ofzo, en aan het eind van de les stond iedereen vol verbazing te kijken naar wat er met mijn schilderij gebeurt was. Uiteindelijk kwam het dus toch nog goed en liep ik met mijn schilderij onder mijn arm ( hij was al droog ja) tevreden de deur uit.

Rond 13.00 zat ik in de bus, op naar Farnham. Ik had bedacht dat ik daar die middag weleens een kijkje kon gaan nemen. Voordat ik hier in Engeland kwam heb ik ook contact gehad met een andere familie, uit Farnham. En ik bedoel, niet dat het er nu nog iets toe doet of dat het nog iets veranderd, maar toch was ik nieuwsgierig naar waar ik gewoond zou hebben als ik voor dat gezin gekozen had. En, ik kan je vertellen, er was heel wat meer leven dan in het gat waar ik nu mijn dagen spendeer. Maar ach, heel veel tijd om daar over te fantaseren had ik niet, want ik moest om 15.30 alweer met de bus terug omdat ik anders niet meer thuis zou kunnen komen..

Zaterdagochtend ben ik naar Londen afgereisd samen met Lara, Silvia, Irene en Isa. We zijn naar het Sience museum geweest, daar was ik al eerder geweest, met Lidewij. En dat was eerlijk gezegd ‘much more fun’dan deze dag, aangezien zij allemaal bijna de hele tijd in het Spaans aan het praten waren. Maar achja, ook dit is me hier al zo vaak overkomen, alles went zullen we maar zeggen. Na een lunch bij de japanner heb ik de trein weer terug genomen. Toen ik na mijn treinreis wachtend op het bankje van de bushalte zat, volgde daar nog een leuke ontmoeting met een schattig opaatje, hij vertelde me allerlei verhalen over de boeken die hij geschreven had, over de invloed van de Nederlanders op de wegen in het oosten van Engeland en hij gaf me zelfs nog een tip voor een leuk dagje uit, het tuincentrum!

En zondag reisde ik af naar Woking, daar had ik afgesproken met Inge, een Nederlandse au pair die ik via facebook ken. Gelukkig was er een heel groot overdekt winkelcentrum, want goed weer was het zeker niet, maar het was wel heel gezellig! Vervolgens volgde er weer een helse terugweg van meer dan 4 uur door niet-aansluitende-bussen, altijd fijn! Maar gelukkig werd ik thuis opgewarmd met een kopje thee en een lekkere Engelse scone.

Maandag was de eerste dag van de paasvakantie, die hier 3 weken duurt! De familie was een dagje weg en dus begon ik met een grote voorjaarsschoonmaak. Daar ben ik zo ongeveer de hele dag mee bezig geweest. En na het avondeten nog even gevoetbald met de oudste, oh wat is het fijn dat dat gewoon weer kan na het eten en het niet meer om 16.00u donker is!

Dinsdag en woensdag waren gewone werkdagjes maar ik voelde me niet zo lekker en heb woensdagmiddag in bed gelegen. Gelukkig ging het daarna een stuk beter en ben ik ’s avonds toch nog naar de pub geweest, tja die ene keer dat ik dan de kans heb om te gaan moet ik hem ook maar grijpen natuurlijk! ;) En het was super leuk, hele leuke nieuwe mensen ontmoet, echt even gezellig.

Donderdag nog een gewoon werkdagje en vrijdag was ik alweer vrij. En deze dag had ik vrij gehouden om alles te regelen voor mijn reis van volgende week! Samen met mijn laptop heb ik zo’n 3 uur in de Costa Coffee gezeten, omdat het internet het daar tenminste wel deed. En aan het eind van die 3 uur was het dus allemaal zo goed als geregeld! Komende vrijdag vertrek ik al en ik heb er enorm veel zin in! En ik doe echt heel erg m’n best om super georganiseerd te zijn, zodat mijn blog van volgende keer niet helemaal vol komt te staan met al mijn verdwaal/gemiste bussen/ of treinen/niet gevonden hostels of hosts - verhalen. Voor de geïnteresseerde; Ik zal mijn reis beginnen met een treinreis van een paar uur naar York, waar ik zo’n 3 dagen ga verblijven. Vervolgens zal ik en aantal uren reizen naar het Lake District waar ik 2,5 dag ben en waar ik al 2 bus dag tours heb geboekt, dat beloofd mooi te worden! Na het Lake district vervolg ik mijn weg naar Manchester waarna ik mijn reis zal afsluiten met een paar daagjes in Liverpool. Het wordt een avontuur, maar ik heb er super veel zin in. Ik zal uitgebreid verslag doen in mijn volgende blog.

Afgelopen zaterdag ben ik met Magdalena wezen schaatsen in Guildford, wat buiten het feit dat mijn hele voeten nu onder de blaren en rode plekken staan vanwege de rotschaatsen, erg leuk was! Na het schaatsen nog een welverdiende lunch op en vervolgens op naar de bus, maar wacht, daar werden we even afgeleid, we stonden namelijk ineens oog in oog met Jezus! Jaha, echt! En voor dat we er ergen in hadden was het een uur later en hadden het hele paasverhaal gespeeld gezien op straat! Zo zie je nog eens wat!

Zondag, eerste paasdag! ’S Ochtends naar de kerk, daarna een grote, Engelse lunch met opa en oma’s en vervolgens maakten we ons op voor de paaseieren zoektocht. De paashaas had zelfs nog speciaal wat voor mij verstopt, een chocoladehaas, boven in de boomhut. Wat ben ik toch een bofkont!

Maandag heb ik uitgeslapen en ben ik ’s middags wat gaan drinken met Belinda in Midhurst. Daarna nog wat rondgewandeld want het was prachtig weer. Toen ik thuis kwam ben ik ook nog even een wandeling gaan maken door de velden en het bos, heerlijk in het zonnetje.

Dinsdag ben ik zowat de hele dag buiten geweest met de kids, het was/is hier heerlijk weer! We zijn naar de speeltuin geweest en vervolgens hebben we ons ontfermd over het bouwen van een hut. Toen die klaar was hebben we er een heuze ‘tea-party’ in gehouden, waar zelfs opa en oma een stukje taart en een kopjethee meepikte. Nadat ik ’s avonds het eten gekookt had, we gegeten hadden en alles opgeruimd was, besloot ik dat het ‘cinema-time’ was en dus haalden we alle dekens en kussens naar beneden en hebben we met z’n vieren paddington gekeken. En toen papa en mama thuis kwamen, als de wiedeweer naar bed!

Woensdag (vandaag) was het hier wederom prachtig weer en had ik de kids weer alleen. Lekker veel buiten geweest en ‘s middags een picknick klaargemaakt die we vervolgens in de trein in de speeltuin opgegeten hebben. Daarna nog geknutseld en spelletjes gedaan, ’s avonds zelf hamburgers gemaakt met de oudste, nog snel even op de trampoline ( 10^e keer vandaag ;) ) en toen was het bedtijd. Toen het allemaal sliep ben ik alvast mijn spullen gaan inpakken voor mijn reis. Ik hoop maar dat ik niks vergeet, maar daar komen we vanzelf achter. Nu ga ik lekker slapen. Ik spreek jullie weer na mijn avontuur!

Bye!