‘Hello there, do you already know Bianca? Bianca is a lovely puppy.’ Snel haalt hij de foto van Bianca tevoorschijn, een lief klein Golden Retrievertje die je met van die echte puppy ogen aankijkt. Deze jongeman probeerde me op straat over te halen om een puppy te adopteren voor het blindegeleidenhondenfonds. ( oke, dit heeft vast een professionelere naam, maar die krijg ik zo 1,2,3 niet bedacht.) Ik zou maandelijks een foto toegestuurd krijgen van ‘mijn puppy’ en als ik langer dan een jaar zou steunen zelfs een heuse brief! Daarbij kon ik hem ook nog als kerstcadeau aan iemand anders geven. Ik vond het een leuke actie en hij deed erg zijn best om mij te overtuigen – wat hem sowieso niet ging lukken want ik hou niet van die dingen waar je maanden aan vast zit. En dus vertelde ik hem dat ik niet geïnteresseerd was maar hij zijn werk serieus erg goed deed. En vervolgens vroeg ik hem of ie al veel puppy’s had ‘verkocht’. We raakte verder in gesprek en toen ik zei dat ik soortgelijk werk ook had gedaan en het zo irritant is dat alle mensen met een boog om je heen lopen, viel daar ineens zijn ‘verkopersmasker’ af en vertelde hij hoe chagrijnig ie vanochtend eigenlijk wel niet was en dat ie totaal geen zin meer had, maar zijn manager om de hoek stond te kijken en hij dus nog even flink zijn best moest doen om donateurs binnen te halen. Ondanks het feit dat ik geen puppy’s verkoop, kon ik me zo goed voorstellen hoe hij zich voelde. Dat verplicht vrolijk en sociaal doen is iets waar ik de laatste tijd ook erg veel moeite mee heb. Dat is denk ik nog wel het lastigste van in een gastgezin wonen, je kunt nooit echt doen wat je wilt en ook al ben je chagrijnig ( en dat ben ik de laatste tijd eigenlijk te vaak) toch fake je die glimlach weer en doe je sociaal. Ik merk dat ik heel erg toe ben aan vakantie en echt even helemaal klaar ben met het werk en wonen hier. Al ligt dat veel meer aan mezelf dan aan mijn gezin. Gelukkig heb ik aan het eind van deze maand een week vakantie en daarna maak ik weer een frisse, nieuwe start! Goed, nu neem ik jullie even snel mee door mijn afgelopen 2 weken, en dan vooral door mijn vrije tijd.

Woensdag 19 november had ik ’s Ochtends weer een ochtendje school, was een beetje saai want Birthe was er vorige week voor het laatst, die miste ik wel deze week! Na school had ik met Hanga afgesproken, eerst wat door de stad gelopen en toen naar de voorstelling ‘Frankie & Johny’ geweest, was erg leuk en grappig. Na de voorstelling zijn we naar Petersfield gegaan en hebben we pizza gehaald om die vervolgens bij Hanga thuis op te eten, ook nog film gekeken, was super gezellig. Daarna nog eventjes naar de pub geweest, maar niet veel later kwam mijn hostmom me al weer ophalen.

Donderdag was een gewoon dagje met de jongste, niks bijzonders. Wil alleen even melden dat ik ’s avonds weer heb opgepast in het kabouterhuis en ik heb er dit keer nul bulten aan overgehouden!

Zaterdag ben ik met Birthe en Wiebke naar Littlehampton geweest. We hadden om half 12 in Chichester afgesproken. Ik zou om 10.20 de bus nemen vanuit mijn dorp naar Midhurst. Het regende pijpenstelen en gelukkig was mijn hostmom zo lief me even naar de bushalte te brengen met de auto. Dit was de eerste keer dat ik echt gebruik maakte van ‘mijn stal’, en dus zat ik lekker droog ‘binnen’. En tja. Dit had ik beter niet kunnen doen. Ik dacht namelijk dat ik nog heel veel tijd had voordat mijn bus kwam, maar dat bleek niet waar te zijn toen ik de bus voor mijn neus voorbij zag rijden. Goed. Daar zit je dan. In de stromende regen en de volgende bus zou pas een uur later komen. Gelukkig ging mijn hostmom met de oudste rond kwart voor elf richting Midhurst met de auto en heb ik hen gebeld voor een lift. Wel had ik nu mijn andere bus gemist en daardoor dus ook de trein die we zouden nemen en helaas had ik er van te voren geen moment bij stilgestaan dat Birthe en ik elkaars telefoonnummer niet hadden. Nou was het dus maar hopen dat ik hen ging vinden. Gelukkig hadden ze gewacht in Chichester en hebben we vervolgens, ondanks het weer wat totaal niet meewerkte, een hele gezellige middag gehad.

Zondag was mama’s verjaardag, meteen toen ik wakker werd heb ik haar geskyped. Super raar om niet bij haar te zijn op zo’n dag. Maar gelukkig heeft ze mijn kaart en zelfgemaakte koekjes uiteindelijk, beter laat dan nooit, toch ontvangen. ’S Middags ondanks de regen toch maar even naar de sportschool gegaan. Dit was geen groot succes. Op de weg naar mijn bushalte, (stel het je even voor: vieze drekkerige heuvelachtige velden) besloot mijn lieftallige regenlaars het te begeven en niet meer waterdicht te zijn. Gevolg: zeiknatte modder voeten. Een extra paar sokken had ik niet bij me maar ik besloot die in Midhurst een paar te kopen voor het sporten en nu maar gewoon door te lopen. Even later realiseerde ik me dat het zondag was en er dus geen winkels open zijn. Achja, dan maar zonder sokken sporten. ‘Maar oh? Zondag? Dan gaan de bussen maar een keer per 2 uur! Dat wordt dus òf 50 minuten sporten, of 2 uur en 50 minuten.’ Uiteindelijk maar voor optie 1 gegaan, na de 50 minuten snel naar mijn bus gegaan, weer terug door het modderveld en toen ik thuis kwam snel onder te douche gesprongen en geskyped met iedereen die op mama’s verjaardag was, was super leuk!

De maandag en dinsdag sla ik heel gauw over, daar worden we niet vrolijk van.

Woensdag was weer een gewoon ochtendje school maar ’s middags stond er een kunstworkshop op de planning. Deze had ik een paar weken geleden geboekt. De kunstenaar Paul Devaux stond centraal in deze workshop en van te voren had ik per e-mail al wat informatie ontvangen over zijn werk. Zonder enige idee wat ik ervan moest verwachten kwam ik de studio binnen. Er waren al een aantal 55+ers die zich prepareerde voor de workshop. Ik werd vriendelijk welkom geheten en mij werd verteld dat ik alle materialen mocht gebruiken en een plekje kon zoeken. Nadat ik me geïnstalleerd had kwamen er nog wat meer grijze krullenbollen binnen en toen kon de workshop beginnen. En wat was het geweldig leuk! We begonnen met een aantal ‘5-minutes-drawings’ om vervolgens een uurtje aan je eindwerk te werken. Toen ik de lerares vertelde dat ik nog nooit echt serieus life drawing gedaan had kwam ze gelijk naast me zitten en uitleggen hoe ik het beste naar een persoon kon kijken etc. Heel interessant. Aan het einde van de workshop hebben we alle werken naast elkaar gelegd en besproken. Zo leuk om te zien hoe iedereen totaal verschillende dingen gemaakt had. Na de workshop heb ik gewinkeld in Chichester. Ik heb onder andere een kaart gekocht van Engeland en stickers. Ik ga elke plaats die ik hier heb bezocht aangeven met een sticker, mijn doel is om hem aan het eind van dit jaar zo vol mogelijk te hebben! Na het winkelen ben ik ergens een salade gaan eten en vervolgens de bus gepakt en naar Hanga gegaan. Daar de hele avond gezellig zitten kletsen.

Donderdag en vrijdag waren, hoe zal ik het noemen, uitdagend. Ik was 2 volle dagen alleen met de kids omdat de ouders weg waren. 2 dagen lang het hele huishouden en de 3 kids , op tijd klaar hebben voor school mét al de juiste spullen op de juiste dag, de jongste vermaken en hem maar zo min mogelijk aan mummy laten denken, wassen, koken, zorgen dat het huiswerk gedaan wordt, afwassen, opruimen, zorgen dat ze hun pyjama aan hebben, tanden poetsen en op tijd in bed liggen. Om vervolgens zelf doodmoe m’n bed in te duiken en niet veel later wakker te worden van het gehuil van de jongste, en dat betekende in dit geval dus dat ik er uit moest. En de volgende ochtend begon deze hele riedel weer opnieuw. Maar ik heb het overleefd, de kids waren erg goed en ik ben er best trots op dat het allemaal zo soepel is verlopen. Want poeh hé, dat was niets niks.

Ik ben trouwens vrijdag ook begonnen met gitaarles geven aan de oudste, hij is helemaal enthousiast en wil nu zeker weten op gitaarles.

Zaterdag ben ik met 4 andere au pairs naar Stonehenge geweest, het was een prachtige dag met prachtig weer en het was heel bijzonder om Stonehenge nou eens in het echt te zien in plaats van op een plaatje of een foto. Helaas aan het eind van deze dag Hanga op het treinstation gedropt, haar half jaar als au pair hier zat er op en ze is naar huis. Vind het echt zó jammer, dat was toch wel mijn beste vriendinnetje hier in England.

En tenslotte, afgelopen Zondag ben ik naar Southampton geweest met Vinnie, de Braziliaanse jongen die ik ken van het weekendje in Bath. De hele dag een beetje rondgelopen door de stad, er was een kersmarktje en een leuke haven. Geslaagd dagje met aan het eind van de dag een echte German bratwurst van de kerstmarkt!

Zo, het is weer een veel te lang verhaal geworden. Ga toch maar weer proberen om hem elke week te schrijven.

Byee!