‘Emma, gaat alles wel goed?’ ‘He, Emma waar blijft je blog?’ ‘Ik was helemaal ingesteld op een nieuw verhaal van jou, tis tenslotte zondag.’ Sorry voor de vertraging, leuk om te merken dat jullie je zo verheugen op mijn verhalen. Maar wanneer je niks hoort, ga er niet meteen vanuit dat ik onder een auto lig, in de Thames ben gevallen, gestikt ben in mijn fish and chips, m’n nek heb gebroken op de trampoline, een treinongeluk heb gehad of wat voor andere gekkigheid dan ook. In theorie hadden al deze bovengenoemde dingen kunnen gebeuren, in de praktijk was de enige reden; een leuk druk weekend!

Laat ik daar dan ook maar meteen mee beginnen. Zaterdag was het dan eindelijk zover, mijn eerste tripje naar London. Ik had daar afgesproken met Janine, een au pair uit Nederland, waarmee ik via facebook contact had gehad. Al snel vonden we elkaar op het station en liepen we de stad in. Wat een leuke stad! Zó groot, zó veel mensen, zóveel leven. We hebben de hele dag door de stad geslenterd en de toerist uitgehangen. De londen eye gezien, gewandeld over Waterloo bridge, de big ben bekeken en, last but not least, een bezoekje gebracht aan de M&M store. Daar word je toch blij van. Na heel wat uurtjes wandelen begonnen onze voetjes te zeuren en onze maagjes te rammelen. Tijd om opzoek te gaan naar een restaurantje. ‘Oke we gaan niet naar de Macdonalds ofzo, nee inderaad, oke, hmm, vol, vol, hmm niet zo lekker, vol, duur, poeh, valt nog niet mee, oke wat doen we?, Mcdonalds?, ja waarom niet? En zo zaten we een uur later aan de Thames met uitzicht op de verlichtte Big ben en Londen Eye aan de friet, cola en burger. Nadat onze magen waren gevuld was het tijd om richting trein te gaan, onderweg naar het station nog een hele tijd staan luisteren bij een singer-songwriter, was zó mooi, kippenvel! Uiteindelijk moest ik om half 9 echt gaan en kwam er helaas een einde aan deze super leuke, gezellige dag!

Zondagochtend ben ik weer vroeg opgestaan en met mijn hostdad meegereden naar Petersfield, hier had ik om 9.30u met Hanga, een au pair uit Hongarije die ik laatst een keer ontmoet heb in de pub, afgesproken. Om 9.30u afspreken op zondag was misschien niet het beste idee ooit. Alles was dicht. ‘De kerk moet wel open zijn toch?’ We trokken aan de deur. Helaas gesloten. Net toen we weg wilde lopen kwam er een vrouw vanuit de kerk en riep ons terug. Een hele rondleiding door de kerk volgende, geen detail werd ons bespaard en ik kreeg zelfs een kerk welkomstpakket! Jaja, erg aardig maar op een gegeven moment hadden we het toch echt wel gezien, en de uitnodiging om de extra lange mis van die ochtend bij te wonen hebben we vriendelijk afgeslagen. Na het kerkbezoekje zijn we door het dorp gaan lopen en daarna een hele tijd aan een meer gezeten. Het was heel gezellig en rond 12.30 ben ik weer terug naar het station gegaan omdat Hanga moest werken en ik ‘smiddags met Bella had afgesproken. Om 13.00 zou mijn bus arriveren. Ik was zo’n kwartier te vroeg en heb toen mijn lunchsalade gegeten die ik in de supermarkt had gekocht. Toen die op was, was het 13.00u. Geen bus te bekennen. 13.10, nog steeds geen bus. 13.15 nee. 13.20 nope, ga ik echt blijven wachten?, 13.25 Oke, ik ga met de trein. Tja, dat was nog niet zo makkelijk maar na heel wat vragen en overstappen kwam ik ongeveer een half uur te laat in Chichester aan. Ik ben samen met Bella naar haar huis gegaan en daar hebben we de hele middag film gekeken, was erg gezellig.

Eerlijk is eerlijk, hier is niet echt een gaatje te bekennen waarin ik mijn blog had kunnen schrijven hè?

Vorige week zondag ben ik trouwens met Liv naar Arundel geweest, gewandeld en gelunched, was erg leuk. De rest van de week was niet mega bijzonder. Maandag eindelijk bij de bank geweest om mijn rekening te openen, toen ik daar van te voren zat te wachten spotte ik mezelf nog op een foto in de krant. Deze was genomen op de fair van een paar weken terug. Verder heb ik maandag 2,5 uur appels staan snijden. Woensdag naar school geweest, was weer leuk! Na school de bus genomen naar Bognor Regis, een leuk plaatsje aan de kust. Verder: heb ik me ingeschreven bij de sportschool, beloon ik hier voortaan niet alleen de kinderen maar ook mijn hostmom met ‘well done’ stickers wanneer ze hard gewerkt heeft, waren er hier vrijdag zo’n 35 man en 10 taarten voor de koffiemorgen van mijn hostmom en wil ik tenslotte eindigen met een tip.

Komt ie: Heb jij ook zo’n moeite met opstaan? Deze week heb ik ontdekt dat het 10 keer makkelijker gaat als je een vrolijke wekker instelt. Ik word sindsdien elke morgen om 6.45 gewekt door ‘Here comes the sun’ van The Beatles. Moet je ook eens proberen!

Tot volgende week!